Het is interessant te vermelden dat de veelvoorkomende regenbuien van zwavelzuur op Venus nooit het oppervlak bereiken.
Gevormd in de wolkenlaag tussen 48 en 58 km, komen deze zure druppels in contact met zodanig hoge temperaturen bij 30 km dat ze verdampen.
Zwavelzuur verdampt bij ongeveer 300 °C en ontbindt in water en zwaveldioxide. Deze gassen stijgen en voeden de wolken. In tegenstelling tot wat men zou denken is zure regen op Venus dus geen belangrijke oorzaak van oppervlakte-erosie.