In een studie uitgevoerd bij het BIRA gebruikten we het MEGAN-emissiemodel (Model of Emissions of Gases and Aerosols from Nature) gekoppeld aan het MOHYCAN-bedekkingmodel (Model of HYdrocarbon emissions by the CANopy) om de isopreen-emissies uitgestoten door de vegetatie te berekenen in het recente verleden (1979-2014) en in de toekomst (2070-2099) over heel Europa.
Als gevolg van de klimaatverandering stegen de gemodelleerde isopreen-emissies in Europa met gemiddeld 1,1% per jaar in de periode 1979-2014, met de sterkste trends in Oost-Europa en Europees Rusland.
Voor de periode 1979-2014 werd in het model gebruik gemaakt van ECMWF-meteorologie, terwijl voor de vergelijking van huidige emissies met geprojecteerde emissies de meteorologie gesimuleerd werd door het ALARO klimaatmodel.
Afhankelijk van het klimaatscenario bleken isopreen-emissies tussen 7% en 83% te stijgen in vergelijking met de controleprojectie. De sterkste stijgingen werden gevonden bij het bepalen van de potentiële impact van CO2 fertilisatie, waarbij de stijgende CO2 concentraties zouden leiden tot een toenemende biomassa. Daarentegen werd gesimuleerd dat de rechtstreekse remmende werking van CO2 op de uitstoot van isopreen door planten (CO2 inhibitie) deze stijging grotendeels teniet zou kunnen doen.
Referenties
- Bauwens, M., Stavrakou, T., Müller, J.-F., Van Schaeybroeck, B., De Cruz, L., De Troch, R., Giot, O., Hamdi, R., Termonia, P., Laffineur, Q., Amelynck, C., Schoon, N., Heinesch, B., Holst, T., Arneth, A., Ceulemans, R., Sanchez-Lorenzo, A., Guenther, A. (2018). Recent past (1979–2014) and future (2070–2099) isoprene fluxes over Europe simulated with the MEGAN–MOHYCAN model. Biogeosciences, 15(12), 3673–3690. https://doi.org/10.5194/bg-15-3673-2018
