![]() |
||||
|
||||
Gevolgen Montreal Protocol in de gaten houdenDe stratosferische ozonlaag beschermt de biosfeer tegen een groot deel van de ultraviolette straling van de zon. Twee spectaculaire fenomenen die zich voordeden in het begin van de jaren 1980 hebben aangetoond dat sommige menselijke activiteiten deze natuurlijke bescherming tegen ultraviolette stralen bedreigden. Deze fenomenen zijn de bijna volledige ozonafbraak in de lagere Antarctische stratosfeer en de afbraak van 3% van de ozonlaag per decennium op onze breedtegraden. Als reactie op deze verontrustende ontdekkingen werd in september 1987 het Montreal Protocol opgesteld. Sindsdien regelt het de productie en het gebruik van vele chemische substanties die chloor en broom bevatten welke uiteindelijk in de stratosfeer terecht komen. Deze elementen zijn mede verantwoordelijk voor de ozonafbraak. Eén van de missies van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Ruimte-Aeronomie (BIRA) is het opvolgen van de evolutie van het stratosferische ozon en van de substanties die de concentratie ervan regelen. De metingen vanaf satellieten en vanuit observatienetwerken, waaraan het instituut deelneemt, maken het mogelijk om :
Ze helpen de internationale gemeenschap verstandige beslissingen te nemen zoals het stopzetten van de productie van HCFC-gassen (hydrochloorfluorkoolstofverbindingen) in 2013. Deze gassen worden nu als substituut gebruikt voor de CFK’s (chloorfluorkoolstofverbindingen), omdat ze minder ozonafbraak veroorzaken, maar ze zijn wel sterke broeikasgassen.
Meer artikels
|
||||
![]() |
||||